رابطه ی نامشروع چیست و چه حکمی دارد ؟

رابطه نامشروع چیست و چه حکمی دارد؟

یکی از مسائلی که در کشور ما مجرمانه شمرده میشود و احتیاج است با این موضوع تا حدودی اشنایی نسبی داشته باشیم تا بتوانیم خود و عزیزانمان را از هر گزندی حفظ کنیم مسئله رابطه نامشروع است که متاسفانه گاها برخی با این موضوع دست و پنجه نرم میکنند.

ارتباط جرم رابطه نامشروع با جرایم منافی عفت 

به بیان ساده بگوییم رابطه نامشروع یکی از زیر مجموعه های جرائم ضد عفت و اخلاق عمومی است و اصولا آن را جرم منافی عفت مینامند که انجام این جرم مانند جرائم دیگر مجازاتی دارد که در ادامه بیشتر با این مسئله آشنا میشویم و به آن میپردازیم 

به هرگونه ارتباط میان زن و مرد نامحرم اعم از سینما رفتن ،خلوت نمودن مکالمه تلفنی زن شوهردار با مرد نامحرم  و هرگونه ارتباط در فضای مجازی و…….بدون وجود تعهد ازدواج میان آن ها تا زمانی که منجرب به زنا نشده است رابطه نامشروع گفته میشود که جزو اعمال بسیار ناشایست و به دور از اخلاق و انسانیت گمارده میشود و لازم است به طور جد از بروز هرگونه از این اتفاقات پرهیز کرده و مراقبت های لازم را انجام بدهیم.

رابطه نامشروع در قانون مجازات اسلامی ایران

در قانون مجازات اسلامی قوانینی برای برخورد با متخلفین در این زمینه اورده شده است برای مثال اگر زن و مردی بدون عقد و ازدواج رابطه نامشروع داشته باشند به مجازات ۹۹ ضربه شلاق تعزیزی محکوم خواهند شد و اگر این عمل با عنف و اکراه باشد بدین صورت که رابطه به وجود امده با اعمال زور و خشونت از سوی یک طرف رابطه باشد فقط کسی که اعمال خشونت امیز به کار گرفته یا همام اکراه کننده مجازات خواهد شد و فرد دیگر که مورد خشونت و اعمال غیره انسانی قرار گرفته مجازاتی ندارد.

و گاها ممکن است در خیابان و یا در ملا عام روابط نامشروعی وجود داشته باشد که با این افراد برخورد خواهد شد و از ۱۰ روز تا ۲ ماه حبس یا به تعداد ۷۴ ضربه شلاق بیشتر در انتظار فرد مجرم خواهد بود البته این مسئله باید ذکر شود که محکومیت به جرم روابط نامشروع هیچگونه سابقه کیفریی برای مجرم نخواهد داشت .

دلایل لازم برای اثبات جرم رابطه نامشروع

طبق قانون کشورمان اگر فرد متهم نزد قاصئ به جرم خود اقرار کند یا دو مرد عاقل و عادل شهادت بدهند و یا حتی علم قاضی مطابق با گزارش ضابطان از ادله اثبات جرم روابط نامشروع به شمار خواهد رفت 

و اما اگر مدارک کافیی برای اثبات وقوع جرم پیش امده در دسترس نباشد و فرد متهم نیز جرم خودرا انکار کند هر گونه تحقیق، جست و جو و بازجویی برای کشف این مسئله که از دید عموم مردم پنهان است ممنوع میباشد و احتیاجی به اثبات و تحقیق نخواهد بود مگر در زمانی که ارتکاب جرم از طریق زور و اجبار و یا حتی ربودن باشد که باید تحقیق شده و امور پنهانی کشف شود تا با فرد متخلف برخورد صورت گرفته و او به سزای عمل غیره انسانیش برسد و این کار باعث شود تا افراد دیگر از فکر به انجام دادن این جرائم به شکل جدی خودداری کنند و دست به اعمال اینچنین به دور از انسانیت نزنند.

تفاوت جرم رابطه نامشروع با جرم زنا

اگرچه جرم رابطه نامشروع و جرم زنا هر دو از جمله جرایم منافی عفت هستند اما بین این دو نوع از جرایم تفاوت مهمی وجود دارد .

در جرم رابطه نامشروع بدون هرگونه رابطه نزدیکی را که  به موجب شرح حرام تلقی می شود را شامل می شود حال انکه در جرم زنا الزاما باید بین مرد و زن نامحرم رابطه نزدیکی اعم از قبل یا دبر محقق شود تا وصف زنا به خود بگیرد. .

مضافا انکه دلایل و نحوه اثبات جرم زنا با جرم رابطه نامشورع با هم متفاوت است به عنوان مثال اثبات جرم زنا نیازمند چهار شاهد به کیفیت مقرر در قانون نیازدارد. حال انکه در رابطه نامشروع اینچنین نیست.

شاکی در جرم رابطه نامشروع

در جرایم منافی عفت هم دادستان و هم اشخاص حقیقی می توانند اعلام جرم نموده و شاکی تلقی شوند . دادستان به جهت آنکه برابر قانون مدعی العموم تلقی می شود و موظف به نظارت به  اجرای قانون در حوزه قضایی خویش است لذا به هر طریقی اعم از رسانه های اجتماعی یا گزارش ظابطین قضایی یا مردم عادی به وقوع جرایم منافی عفت از جمله رابطه نامشورع آگاهی باید مکلف به اعلام جرم و تشکیل پرونده است . و همچنین زوجین اعم از شوهر یا زن  هم می تواند در صورت  برخورد چنین موضوعی  می تواند علیه طرف مقابل اعلام جرم کند.

و اگر جرم رابطه نامشروع دارای شاکی خصوصی باشد و شخصی شکایت کند دادگاه موظف است و باید به شکایت شاکی و مدارکی که ارائه میکنند رسیدگی کرده و مشکل و شکایت را بر طرف کند .

کلام آخر

در پایان باید گفته شود که عمل رابطه نامشروع از جمله مسائلی میباشد که از اخلاقیات و ویژگی های انسانی کاملا به دور است پس گاهی بهتر است با دقت بیشتر به اعمال و رفتار خود دقت کنیم و مراقب باشیم که شاید رفتاری نسنجیده هرچند از نظر خودمان کوچک و ناچیز اثار جبران نا پذیری برای خود و دیگران داشته باشد و این مسئله را نیز به یاد داشته باشیم که مراقب نگاه خود باشیم و باعث به وجود امدن شرایطی نشویم که گاها جسم و روح فردی را متلاشی کند ساده تر بگوییم در قبال یکدیگر مسئول هستیم و هرگونه که خواهان رفتار با خویش هستیم با بقیه رفتار کنیم و در تعاملات خود حد و حریم را بسیار نگهدار باشیم تا اتفاق ناخوشایندی نه برای خود و نه برای اطرافیان و عزیزانمان دامان گیر ما نشود.